قبل از اینکه یک خط بنویسی، سه خط بخون!

همیشه قبل از آن که نوشتن اصلی را آغاز کنید و قلم را به رقص شاعرانه و زیبایی درآورید، با انجام کارهای دست گرمی و ساده، گرمش کنید تا جوهر وجودی اش اجازه هر خوش نوشتنی را بدهد. حتماً برای شما هم چنین چیزی پیش آمده که موضوع خوبی به سراغ تان آمده اما آن چنان که باید و شاید، از پس نوشتنش برنیامدید یا نوشتید و نیمۀ راه رهایش کردید، این تنها یک نشان و دلیل دارد:

قلم شما هنوز گرم نشده و به درجه نوشتن نرسیده است!

موضوع خوب، زمانی شاهکار می آفریند که قلم گرم و سوزان باشد، آماده ی نوشتن باشد و بتواند از پس رسالتی که سال های سال است به دوش می کشد، برآید! قلمی که گرم نباشد، نمی تواند حتی از پسِ ساده ترین موضوع هم برآید و این یکی از ایرادات مستمر نویسندگان است.

در این مطلب، این موضوعِ مهم را باز می کنم و دو راهکار طلایی و ساده را پیش پای شما می گذارم تا قلم تان را پیش از آن که به مصافِ کلمات سفت و سختِ داستانی بفرستید، حسابی گرم کنید و نوشتنی لذت بخش و خوب را تجربه کنید.

برای اینکه ذهن وهوش داستانی تان، عین ساعت کارکند و بتوانید نوشته های خوبی برجای بگذارید، باید چندین کار و تمرینِ فردی را انجام دهید و کمی هم حوصله داشته باشید تا به این هوش داستانی تند و تیز برسید.

این مزیت و اتفاق، کاریک شب و صد شب نیست، همیشه باید برای رسیدن به آن تلاش کنید؛ برای نخستین قدم، به شما دو پیشنهاد اصلی می کنم که از آموخته های شخصی است و قفل های بسیاری را باز کرده و با استفاده از این دو راه و توصیه، می توانید ذهن و قلم تان را پیش از نوشتن، حسابی گرم کنید و با خاطرجمعی، داستان و یا هر نوشته ای که مدنظر دارید را بنویسید و از نوشتن آن نیز لذتی وافر ببرید:

1. قدم اول : اطلاع

قبل از آنکه کاغذ و قلم بردارید و خط اول داستان تان را بنویسید، کتاب یا مطلبی نزدیک به موضوع تان پیدا کنید و چند خطی از آن بخوانید، با دقت هم بخوانید؛ انگارقرار است همین الان کار ویراستاری و رفع نقایصش را انجام دهید!

این کار ذهن را تحت فشار می گذارد که " هی... دقیق بخون تا نوشتن و جمله سازی برات راحت تر بشه...! ". این کار در به نویسی تان (بهتر نویسی تان) نیز تأثیر مثبتی می گذارد و می توانید از کلمات موجود در آن نیز الگو برداری کنید و بنای داستانی تان را قرص و محکم تر از آنچه می پندارید، بسازید و بنا کنید.

قدم دوم : پیش حرکت

یکی دوبرگ سفید بردارید و چند خطی در مورد آن موضوع بنویسید، توضیحش دهید، تفسیرش کنید، زوایای مختلفش را ببینید و بررسی اش کنید تا ذهن تان باز و آمادۀ نبرد داستانی شود. این نوشتن، همچون تمرین " باهم نویسی " خواهد بود. پرسش های زیر می تواند شما را بهتر و بیشتر راهنمایی کند:

- آن موضوع یعنی چه؟

(مثال: موضوع طلاق / طلاق یعنی جدایی دو نفر از یکدیگر. طلاق می تواند رسمی یا عاطفی باشد و...)

- مردم در مورد آن چه می گویند؟

(مثال: مواردی که مردم می گویند، بسته به عقاید، آموزه های خانواده، میزان توجه به دین و شرع و موقعیت زندگی دارد. طلاق در جوامع شهری پذیرفته شده است اما در مناطق روستایی و بسته، بد و زننده است و...)

- نظر خودتان در آن باره چیست؟

(مثال: نظر من در مورد طلاق این است...)

- دیده ها و نوشته هایتان را در مورد آن بنویسید.

(مثال: همسایه ها این نظر و فامیل این نظر را دارند.)

- جمع بندی موضوع

این دو کار، حسابی تنورِ خاموشِ ذهن تان را روشن و ماشین جمله سازی را گرم می کند و چه بخواهید و چه نخواهید، روی نوشتن تان هم تاثیرات شگرف و خارق العاده ای می گذارد؛ حتما دیده و شنیده اید که یک بازیکن فوتبال، باید چند دقیقه ای را در گوشه ای گرم کند و بعد به زمین برود و بازی کند؛ این دو راه، دقیقاً همان نقش را ایفا می کنند و ذهن شما را بدون آنکه متوجه شوید، به چالش می کشند و در نتیجه، نوشتنی راحت تر، سریع تر و بهتری خواهید داشت چرا که ذهن تان نسبت به آن موضوع ومسئله، فعال شده است!

حتما به چند نکته دقت کنید:

1. مرحله اول را زیاد کش ندهید! یک تا پنج صفحه خوانش سریع و با دقت و کیفیت کفایت می کند؛ اگر زیاد تعلل کنید، حال نوشتن تان از بین می رود...!

۲. برای مرحله دوم، می توانید ازتجارب قرار باهم نویسی استفاده کنید. فراموش نکنید که صرفاً تفسیر و تشریح مدنظر است و نباید نوشته یتان رنگ و بو و حالت داستانی پیدا کند. این یکی از نقاط پر اشتباه نویسندگان است که با داستانی نوشتن (صرفاً در حدود این مرحله)، انرژی و انگیزه ذخیره شده یشان را می سوزانند و زمانی که شروع به نوشتن سطر اول داستان اصلی شان می کنند، می بینند دیگر هیچ انرژی و شوری ندارند! چرا؟ چون در مرحله دوم، تمام انرژی، حوصله و اشتیاق خود را صرف کرده اند. حتماً به این نکتۀ مهم دقت کنید و انرژی و انگیزه یتان را نسوزانید. شما به آن ها بسیار نیاز دارید!

پس از انجام این دو مرحله و تبصره هایش، داستان اصلی تان را با خیال راحت آغاز کنید و اطمینان داشته باشید که ذهن تان آماده ی جمله ساختن و کلنجار با کلمات و افکار داستانی است و نوشته خوبی هم پدید خواهید آورد.

این روش را امتحان کنید و آثارش را زیر این پست به اشتراک بگذارید.

دست نویس امیر نمازی / یکشنبه بیست و چهارم فروردین 1399