وب سایتی جامع و تمرین محور برای علاقمندان به داستان و نویسندگی
همواره در یاد داشته باشید :
بازنویسی نهایی داستان، فرصت خلق مجدد داستان و جایگذاری ایده های جدید و اصلاح و تکمیل جملات ناکام را به شما و خواننده های داستان تان می دهد؛ اگر بدون بازنویسی و بررسی آخر، داستان را به هر طریق منتشر کنید ممکن است هزار و یک نگاه از شما بازگردد...
کار نویسنده، پس از اتمام داستان تازه آغاز می شود...
باید با انبوه کلمات و جملات کلنجار برود و عملیات نازک کاری ساختمانِ داستانش را شروع و سپس نامی نیک انتخاب کند و چندین بار بازنویسی انجام دهد تا نوشته اش لایه به لایه صیقلی و خواندنی شود.
یکبار نویسی برای هر نویسنده حرفه ای و تازه کاری، به واقع می تواند همچون قاتلی، هر ایده و نوشته خوش تراش و قلم درخشانی را به کام مرگ بکشاند!
پرونده هر داستان را به خوبی ببندید...
اگر وجود یک دوربینِ خوب، فردی را عکاس کرده و داشتن خودنویس و مُرکب گرانقیمت، فردی را خطاط و خوش خط می کند...
دو سه بار نوشتن از سر تنوع و بیکاری و چاپ یک کتاب زردِ بازاری نیز می تواند فردی را نویسنده کند...!
رسالت نویسنده، نوشتن است...
توسط خداوند تربیت شده است تا اثری خلق کند و دلی را در گوشه ای از این دنیای وسیع، شاد و آرام کند...
نویسنده اگر ننویسد، دچار چنان گردابی می شود که تنها یکی از آثار و حوادثش، سردرگمی میان هزار و یک چیز است؛ اگر ننویسد، وجودش تنها می شود، می بُرَد...
نویسنده ، چه کسی که امروز قلم در دست گرفته و ایده ای در اعماق وجودش می چرخد و چه کسی که چند مدت است این حس زیبا و غریب را به دوشِ دل می کشد، باید قدردان خدا باشد که این زیبا نعمت را نثارش کرده است...
اگر شاعر نسراید و نویسنده ننویسد، دنیا یک چرخش لنگ است، درست نمی چرخد؛ قدر خودتان را بدانید، چه خطی نوشته اید و چه در پی نوشتن هستید... شما دردانه های خدا بودید..
اگر نویسندگی در این پهنه گسترده نبود، نه داستان عشقی روایت می شد نه تاریخ فتوحات نگارش، قدر خودتان را بدانید و همیشه با عشق و علاقه بنویسید...
