رسالت نویسنده، نوشتن است...
توسط خداوند تربیت شده است تا اثری خلق کند و دلی را در گوشه ای از این دنیای وسیع، شاد و آرام کند...
نویسنده اگر ننویسد، دچار چنان گردابی می شود که تنها یکی از آثار و حوادثش، سردرگمی میان هزار و یک چیز است؛ اگر ننویسد، وجودش تنها می شود، می بُرَد...
نویسنده ، چه کسی که امروز قلم در دست گرفته و ایده ای در اعماق وجودش می چرخد و چه کسی که چند مدت است این حس زیبا و غریب را به دوشِ دل می کشد، باید قدردان خدا باشد که این زیبا نعمت را نثارش کرده است...
اگر شاعر نسراید و نویسنده ننویسد، دنیا یک چرخش لنگ است، درست نمی چرخد؛ قدر خودتان را بدانید، چه خطی نوشته اید و چه در پی نوشتن هستید... شما دردانه های خدا بودید..
اگر نویسندگی در این پهنه گسترده نبود، نه داستان عشقی روایت می شد نه تاریخ فتوحات نگارش، قدر خودتان را بدانید و همیشه با عشق و علاقه بنویسید...

امیر نمازی